Saint Maure de Peyriac, een onooglijk dorpje waar je weidsheid ervaart, waar de stilte je bondgenoot is. Een plek waar een Atlantische zeebries je na een kilometerslange reis omarmt zoals een vriend die je jaren niet meer zag.
Een plek die gul is met het gefilterd licht onder de acacia zodat het lijkt dat de zon verstoppertje speelt op je huid. Een oord waar je zeemzoeterig lui de uren voelt passeren en tegelijkertijd totaal geen tijdsbesef hebt. Een plek waar glooiende landschappen wellustig baden in de oranjerode gloed van de zonsondergang. Een plaats waar de BBQ nog met hout brandt en de worst gerookt smaakt. Een plek waar je tot inkeer komt.
Kortom, vakantie.
Tijdens het toeleven naar die vakantie floept altijd dat zinnetje bij me op: “ik ga op reis en ik neem mee…“. Eén keer raden wat mijn hersenspinsels dan bezighoudt…ja, welke wijnen neem ik mee. Ik heb een voorkeur voor wijnen met innerlijke kracht en hopen elegantie, Armaniwijnen die je doen mijmeren, het tijdsbesef laten verliezen en die je overrompelen met hun complexe elegantie. Van dit allooi verdwenen er allengs een koppel in de koffer:
- Mauro Veglio Barolo Castelletto 2005 (Piemonte – 100% nebbiolo – Barolo van de hand een begenadigd wijnmaker. Inderdaad, I’m a sucker for Barolo)
- Tenuta Le Calcinaie Gabrielle IGT Toscana 2009 (Toscana – 100% merlot – ik ben geen merlotliefhebber maar deze cento per cento merlot met een Italiaanse twist mag altijd bij me aankloppen)
- Eric Forest Pouilly-Fuissé l’Ame Forest 2010 (Betere Pouilly-Fuissés ga je niet vlug vinden, vloeibaar goud)
- Chateau Brulésecaille Blanc Côtes de Bourg 2011 (Bordeaux – sauvignon blanc en sauvignon gris – prijs-kwaliteit een ongelooflijke vondst en zo lust ik graag mijn sauvignon blanc)
- Mauro Veglio Barbera d’Alba Cascina Nuova 2006 (barbera, die heerlijke druif mag natuurlijk niet op het appel ontbreken. En als ze dan nog in de vorm van een topbarbera ten tonele komt, ja dan is het feest)
En de andere kant van het scala heb van die wijnen die een vakantie nog meer opvrolijken en een punt op de i zetten in nietsdoen. En daarvan verdwenen de volgende in een kartonnen doos:
- Ca’d’Gal Moscato d’Asti (Piemonte – 100% moscato – Sandro Boido is een meester in dit lekkertje dat bubbeltjes combineert met een zoetje)
- Vincent Dureuil Passe-touts-Grains 2012 (5% gamay en 95% pinot noir – frisse elegantie heerlijk lichtgekoeld om zomerse temperaturen te counteren)
- Cuvée Seigneur Ruffus Blanc de Blancs Belgische schuimwijn Brut.
Dan ben je gewapend om op vakantie de Theory of Capacity met open vizier aan te gaan. En in het voorbijgaan een koppel schitterende vrienden te overtuigen van je theorie.
Die theorie in het kort: je hebt maar een beperkte capaciteit, met andere woorden je kan slechts een beperkt aantal wijnen in je leven drinken, dus twijfel niet en laat het de beste wijnen zijn!
Une grande merci aan Ann, Rich, Evelien en Pieter-Jan voor hun gastvrijheid!
Have a nice summer today!
Bart
ruffus = BogaVino Fine Wines @ antwerpen. Very good wine shop 🙂
Dat kan ik alleen maar beamen, met een gepassioneerde wijnhandelaar in de coulissen die je supersappige verhalen kan vertellen. En de Ruffus was in een wip en gauw op (nog voor de zon volledig was ondergegaan) en heeft zeer gesmaakt.
Volstrekt overtuigd geraakt van de ToC ! Bedankt maat voor een wonderlijke week met mooie mensen en wervelende wijnen. De avondzon die steeds weer door een roemer scheen en alle mogelijke tinten goud toverde… Next year same time (more or less), same place?
Yeah, altijd wervelend blij als mensen overtuigd zijn van de ToC! Vergeet ze niet in praktijk te brengen want je bent goed bezig!
Bart, dank je om de link op te pikken. Wanneer ik vorig jaar het artikel schreef, wat neem je mee op vakantie, kon het alleen maar gehoopt worden, dat ook andere wijnliefhebbers de intentie zouden oppikken. Het is een vorm van Pay It Forward: iemand die uit deze tip iets nuttigs voor zichzelf haalt, wordt gevraagd om het ook door te geven naar andere mensen. en bij voorkeur aan 3 mensen. Via jouw en mijn blog geven we het door aan veel meer mensen.
Beste lezers, genoot u van dit artikel, en betekent het iets voor u volgende vakantie, geef de boodschap door. wellicht ontmoet u er een nieuwe wijnliefhebber mee, die u aweer een nieuwe fles leert kennen. After all, de moeilijkheid bij de theory of capacity zit niet in het volume, maar wel in de leercurve doorheen het volume, op zoek naar de ultieme ervaring.
Damn Monkey Vineyard, dat is mooi verwoord. I luv de Pay It Forward idee!
En ja dat is ook een stuk van de ToC, elkaar nieuwe zonsondergangszinderende wijnen leren kennen!
Keep that wine flowing…